Η νέα εκπαιδευτική χρονιά βρίσκει μαθητές, φοιτητές και εργαζόμενους θύματα των αναδιαρθρώσεων που προωθούνται στην παιδεία. Δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια εκπαίδευση ευθυγραμμίζεται με την πολιτική που ασκείται και τις ανάγκες της αγοράς.
Για την είσοδο στα ΑΕΙ υιοθετείται μια διαδικασία διαδοχικών φίλτρων. Το πρώτο φίλτρο έρχεται με την Α΄ δήλωση προτίμησης, αφού αυτοί οι μαθητές που δεν θα την υποβάλλουν αυτομάτως εξαιρούνται από τις διαδικασίες πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Το δεύτερο «ξεδιάλεγμα» γίνεται όταν κάποιοι μαθητές επιλέξουν την φοίτηση σε ΤΕΠ («Τμήματα Ελεύθερης Πρόσβασης») μέσω μόνο του απολυτηρίου τους, οπότε αυτοί αποσύρονται από την περαιτέρω διαδικασία διεκδίκησης εισόδου στα υπόλοιπα τμήματα. Όσοι απομείνουν, θα περάσουν από το κόσκινο των πανελλαδικών εξετάσεων και θα ανταγωνιστούν για τις εναπομείνασες, «προνομιούχες» και πιο περιζήτητες θέσεις. Αυτή μάλιστα η διαδικασία διαδοχικής ταξινόμησης μέσω των διαδικασιών πρόσβασης ξεκινά νωρίτερα από σήμερα, ήδη από το τέλος της Β΄ Λυκείου. Η Γ΄ Λυκείου αποκαλείται εύσχημα «προπαρασκευαστική» τάξη για τα ΑΕΙ, το θέμα πάντως είναι ότι πρακτικά ο κύριος ρόλος της θα είναι η υποταγή στην βαθμοθηρία των εξετάσεων. Σε τέτοιες συνθήκες, οι διαβεβαιώσεις για την συρρίκνωση της παραπαιδείας δεν έχουν καμιά πραγματική βάση, καθώς μάλιστα θα δημιουργηθούν πιο ευνοϊκές συνθήκες γι’ αυτήν λόγω και της σκλήρυνσης των απολυτήριων εξετάσεων. Οι αλλαγές που προτείνονται συνεπώς από το Υπουργείο κινούνται σε αντίθετη κατεύθυνση από αυτό που είναι κοινωνικά αναγκαίο, από ένα σχολείο που θα προάγει την ολόπλευρη γνώση και την κριτική σκέψη χωρίς φραγμούς για όλα τα παιδιά, που θα καλλιεργεί την αλληλεγγύη, την συντροφικότητα και τον σεβασμό της φύσης, που θα στοχεύει στην διαμόρφωση ολοκληρωμένων προσωπικοτήτων.
Στα ΕΠΑΛ έχει προχωρήσει η μαθητεία και η σύνδεση με τον ιδιωτικό τομέα, ενώ έχουν γίνει προκαταρκτικά βήματα για την επέλαση του συστήματος άτυπης εκπαίδευσης.
Στην ανώτατη εκπαίδευση, η απουσία οποιασδήποτε εργασιακής προοπτικής και οράματος κυριαρχεί. Η κατεύθυνση υποβάθμισης των ΤΕΙ και διάλυσης «μη κερδοφόρων» σχολών από τις δυνάμεις του κεφαλαίου, με την επιχειρηματική ανασυγκρότηση να ακολουθεί τις σχολές κομβικής σημασίας για το σχεδιασμό παραγωγής και οικονομίας, βάζει σφραγίδα στην κενή μελλοντική προοπτική της νεολαίας. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, πλήρως ευθυγραμμισμένη με τις επιταγές ΕΕ-ΔΝΤ επιχειρεί μια συνολική αναδιάρθρωση του χάρτη της εκπαίδευσης.
Οι αλλαγές αυτές προσπαθούν να πλασαριστούν από την Κυβέρνηση ως «αναβάθμιση» των Πανεπιστημιακών Ιδρυμάτων και της ποιότητας της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, στην πραγματικότητα, όμως, αποτελούν μια σημαντική αντιδραστική τομή, η οποία θα αναδιαμορφώσει τα γνωστικά αντικείμενα με βάση τις ανάγκες της αγοράς και των τοπικών επιχειρήσεων διαλύοντας παράλληλα τα επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων. Με τον ν. Γαβρόγλου ο Υπουργός Παιδείας έχει το δικαίωμα να συγχωνεύει, να καταργεί και να μετονομάζει τμήματα και σχολές σύμφωνα με τις αναπτυξιακές και οικονομικές ανάγκες τις χώρας. Ο νόμος δίνει το δικαίωμα στις σχολές να βρίσκουν χρηματοδότηση με οποιοδήποτε νόμιμο τρόπο, είτε αυτό σημαίνει μία χορηγία, είτε μία επιχείρηση ή ένας εφοπλιστής, που σαν καλοθελητές θα χρηματοδοτούν τα τμήματα τα οποία στην συνέχεια θα εκμεταλλεύονται με όποιο τρόπο οι ίδιοι θέλουν.
Ταυτόχρονα παγιώνονται τα δίδακτρα στα μεταπτυχιακά ως θεσμός, ανοίγοντας τον δρόμο για δίδακτρα στα προπτυχιακά. Ο νέος νόμος αλλάζει το ρόλο των ΑΕΙ ανοίγοντας επόμενους κύκλους σπουδών με σεμινάρια και μεταπτυχιακά με υποχρεωτικά δίδακτρα. Καθόλου τυχαίο δεν είναι άλλωστε πως με τη συγχώνευση ΤΕΙ-Πανεπιστημίου Ιωαννίνων ετοιμάζονται να ιδρύσουν και 4 Ινστιτούτα στα οποία θα πιστοποιούνται επί πληρωμή δεξιότητες και γνωστικά αντικείμενα.
Οι νέες αλλαγές στην εκπαίδευση έρχονται να τσακίσουν τη δημόσια και δωρεάν παιδεία, τα εργασιακά δικαιώματα των φοιτητών, πετώντας τους έξω από τις σχολές και εντείνοντας τους ταξικούς φραγμούς. Στοχεύουν να δημιουργήσουν ένα πανεπιστήμιο που καμία σχέση δεν θα έχει με κοινωνικές ανάγκες της σύγχρονης εποχής, αλλά θα ανταποκρίνεται πλήρως στις προσταγές και στις απαιτήσεις της αγοράς.
Μπορούμε να ανατρέψουμε τα σχέδια τους και να διεκδικήσουμε ένα Πανεπιστήμιο που θα παρέχει τα σύγχρονα μορφωτικά δικαιώματα, χωρίς ταξικούς φραγμούς και θα παράγει έργο για τις ανάγκες τις κοινωνικής πλειοψηφίας. Για να αλλάξει η ζοφερή αυτή πραγματικότητα και να μπει ως προοπτική η ελπίδα και όραμα για το μέλλον, απαιτείται κοινός αγώνας σε ένα μέτωπο παιδείας- εργασίας για να επιβάλλουμε τις ανάγκες μας σε μόρφωση, δουλειά και λαϊκές ελευθερίες.
- Δωρεάν Παιδεία για όλους. Ελεύθερη πρόσβαση στην εκπαίδευση για όλους χωρίς ταξικούς φραγμούς
- Αύξηση των κρατικών δαπανών για την παιδεία, με γνώμονα τις κοινωνικές ανάγκες. Δωρεάν σίτιση- στέγαση- συγκοινωνίες- συγγράμματα για όλους. Πλήρης οικονομική κάλυψη των αναγκών των φοιτητών. Ειδική μέριμνα για τους εργαζόμενους φοιτητές
- Ανατροπή του νόμου Γαβρόγλου και όλων των αντιεκπαιδευτικών νόμων. Καμία εφαρμογή της Συνθήκης της Μπολόνια- Όχι στο νέο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων
- Παιδεία για τις ανάγκες της νεολαίας και της πληττόμενης πλειοψηφίας, όχι για τις επιχειρήσεις και την αγορά
- Καμία διάσπαση πτυχίων σε κύκλων σπουδών. Ένα ενιαίο πτυχίο ανά γνωστικό αντικείμενο με πλήρη κατοχύρωση επαγγελματικών και εργασιακών δικαιωμάτων σε αυτό
- Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους με αύξηση των αποδοχών. Όχι στις ελαστικές σχέσεις εργασίας και την περαιτέρω ελαστικοποίηση τους με πρόσχημα την κρίση.