Για το εκπαιδευτικό σύστημα και τις Πανελλαδικές εξετάσεις μίλησε στο απογευματινό μαγκαζίνο ο Παντελής Κυπριανός, καθηγητής ιστορίας, πρώην αναπληρωτής πρύτανης ακαδημαϊκών πανεπιστημίου Πατρών.
Όσον αφορά την σχέση του Πανεπιστημίου με την αγορά εργασίας, και τις μελέτες των τελευταίων ημερών που λένε ότι δημιουργούμε επιστήμονες χωρίς αντίκρισμα, είπε ότι σε ένα βαθμό αυτό ισχύει, ωστόσο ξεκαθάρισε ότι τα πανεπιστήμια δεν φτιάχνονται για να ανταποκριθούν στην αγορά εργασίας, καθώς αυτή αλλάζει, άρα το πανεπιστήμιο σε μεγάλο βαθμό την συνδιαμορφώνει.
«Αυτό σημαίνει ότι τα πανεπιστήμια και η αγορά εργασίας δεν πρέπει απαραίτητα το ένα να είναι προσαρμοσμένο στο άλλο, να έχει το καθένα τον δικό του δρόμο και να ενισχύει το άλλο.»
«Τα Ελληνικά πανεπιστήμια, αντιμετωπίζουν το πρόβλημα ότι φτιάχνουν τμήματα τα οποία δυσκολευόμαστε να τα αλλάξουμε και όταν γίνονται αλλαγές στην αγορά εργασίας, δύσκολα τα τμήματα και τα πανεπιστήμια ανταποκρίνονται.»
Για παράδειγμα ανέφερε ότι έχουμε πολλά τμήματα για εκπαιδευτικούς, που μέχρι πριν πέντε χρόνια έβρισκαν εύκολα δουλειά, λόγο του ολοήμερου σχολείου και άλλων παραγόντων, όπως αύξηση μαθητικού πληθυσμού λόγω των μεταναστών.
Το τελευταίο διάστημα, για λόγους που έχουν να κάνουν με την κρίση, υπογεννητικότητα και άλλες αλλαγές αυτοί οι άνθρωποι δεν βρίσκουν δουλειά.
Σε αυτή την περίπτωση τα πανεπιστήμια θα πρέπει να είναι περισσότερο ελαστικά, ώστε να μπορέσουν να ανταποκριθούν, καθώς δεν υπάρχει κανένας λόγος να υπάρχουν λίστες αναμονής εκπαιδευτικών όπως 8.000 νηπιαγωγών, 30.000 δάσκαλοι και θα μπορούσαμε να κοιτάξουμε άλλα πράγματα, καθώς στην χώρα μας υπάρχει ζήτηση στην ειδική αγωγή, καθώς όλοι πάνε στο εξωτερικό για να κάνουν σπουδές όχι πάντα καλές, η με την πληροφορική και άλλα τμήματα.
Σύμφωνα με τον κύριο Κυπριανίδη τα πανεπιστήμια πρέπει να αφουγκράζονται τι συμβαίνει γύρω τους και να βλέπουν πιο μακριά και να ενεργούν ανάλογα.
Αυτό έκαναν κάποιες χώρες όπως η Γερμανία, Φιλανδία όταν είχαμε την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης με τα πανεπιστήμια να ξαναφτιάχνουν την αγορά εργασίας.
Όσον αφορά τον λόγο που κάθε υπουργός Παιδείας, γκρεμίζει ότι χτίζει ο προκάτοχος του, ανέφερε ότι πολλά πράγματα γίνονται ετεροχρονισμένα και δύσκολα μπορεί να γίνουν αλλαγές καθώς το σχολείο είναι πολύ μαζικό, δεν έγιναν τα πράγματα στον καιρό τους.
Την δεκαετία του 60 έγινε μια μεγάλη προσπάθεια, δεν υπήρχε μαζικό σχολείο-πανεπιστήμιο, και τότε έγιναν κάποια πράγματα, ωστόσο η δικτατορία, μας έφερε πίσω στον τομέα της Εκπαίδευσης.
Έπειτα χάσαμε πολύτιμο χρόνο και στην δεκαετία του 80 άρχισε να γίνεται μαζικό το σχολείο με όχι και τόσο αποτελεσματικές αλλαγές.
Σήμερα είμαστε και πάλι σε μια κατάσταση που πρέπει να γίνουν αλλαγές, και αυτός είναι ο λόγος που κάθε υπουργός κάνει κινήσεις, δεν είναι μόνο από φιλοδοξία, όλοι ξέρουν ότι υπάρχουν προβλήματα και δοκιμάζουν, πολλές φορές όχι προς το καλύτερο, αλλά προς το χειρότερο.
{youtube}Vf7ARSPVUU0{/youtube}